قهوه‎خانه‎ی عموفرزاد

کلام سفرش را از چشمان تو آغاز می کند،

تمام زبانها منقرض می شوند بدون چشمانت

الحَرْفُ یبدأُ من عَیْنَیْکِ رحْلتَهُ

کلُّ اللُغاتِ بلا عینیکِ تَنْدثِرُ

-نزار قبانی-

* یه رسم نانوشته در قهوه‌خانه داشتیم که شعرها با عکس همراه باشند. این قاعده پابرجاست، جز برای تگ «چشمانش» به دلایل مختلف.