نوبهار

«چو باد عزم سر کوی یار خواهم کرد،

نفس به بوی خوش‌اش مُشکبار خواهم کرد»

به این امید که روی‌اش دوباره خواهم دید،

دل خزان‌زده را نوبهار خواهم کرد.

عکس از اینجا

فیروزه ی نیشابور

از بوی بهار موی تو لبریز است

از توست اگر جهان طرب انگیز است

فیروزه‌ی چشمت سَحرِ نیشـــابور

توصیف لبانت عسل تبریز است...

-عموفرزاد-

عکس اینجا

زیتون

فدای شیوه‌ی اخمت، که بعدِ هر لبخند،
شبیه تلخی زیتون، عجیب دلخواه است.
-عموفرزاد-

احیا

امشب به یاد روی تو، تنها و بی قرار،

با گریه تا سپیده دم احیا گرفته ام.

آری منم، همان که چو کوه استوار بود

حالا ولی قیافه ی صحرا گرفته ام

-عموفرزاد-

گندم

مانندِ وصفِ مویت، در قافیه نیاید
عطرِ بهارِ شیراز بر گندمِ رسیده ...

-عموفرزاد-

معجزات

گونه هایت غروب آبادان، چشمهایت طلوع شیرازند

خنده هایت، صدای پاهایت، نغمه های جلیل شهنازند

مثل افسانه های زیگورات، مثل نقش و نگار نصف جهان

همه اسرار زیر روسری ات، معجزاتی تنیده در راز اند...

حلویات تازه ی بیروت؟ زعفران اوایل پاییز؟

قاصرم از ستودن لبهات،  واژه ها هم اسیر ایجازند

شهره ی روزگار در  پاکی، مهربان و نجیب و مردم دار

همه اینها کنار حجب و حیا، به خدا ماورای اعجازند!

عموفرزاد

عکس از اینجا

* شعر با تذکر دوستان اصلاح شد.

آغوشت

خورشید تو را بدید و شد مدهوشت

ماه است چو گوشواره ای بر گوشَت

آرام ترین بهشت دنیایی را

آورده خدا نهاده در آغوشت.

عموفرزاد

عکس از اینجا

عوض شود؟

حالم شبیه مزرعه در خشکسالی است،

باران شَوی و قطره قطره بریزی، عوض شود

هی صبر می کنم که بگذرد این روزها ولی...

گویا قرار نیست که چیزی عوض شود.

-عموفرزاد-

خوش خیال ساده

افسرده بود بی تو دلم ... در بهار هم

حس کویر داشت... در وسط لاله زار هم

آن خوش خیال بین که گمان کرد عاقبت

«دیدار می شود میسر و بوس و کنار هم»¹

-عموفرزاد-

1- مصراع آخر از حافظ با کمی تغییر

عکس از اینجا

سرد است

آه آه آه

بیا!

کاین گرگ و میش سرد،

این فصل ابرهای تیره که تلخ است مثل زهر،

-ای معنی بهار- جز با حضور گرم تو شیرین نمی‎شود.

-عموفرزاد-